
Siedzialam w domu i czekalam na deszcz
Pięć kobiet i młody mężczyzna, powrócili ze wszystkiego, powrócili ze swoich wojen i bitew, w końcu wrócili do domu, leżąc tam, w domu, teraz, wyczerpani podróżą i życiem, śpiąc spokojnie lub umierając, niczym więcej, powrócili do punktu wyjścia, by tam umrzeć. Czekali na niego już od dawna, latami, zawsze ta sama historia i nigdy nie sądzili, że zobaczą go żywego. Zwątpili w możliwość otrzymania od niego jakichkolwiek wiadomości, żadnych listów, żadnych pocztówek, nigdy, żadnego znaku, który mógłby ich pocieszyć lub ostatecznie zmusić do rezygnacji z oczekiwania. Czy dziś w końcu usłyszą kilka słów, życie, o jakim marzyli, prawdę? Walczymy po raz kolejny, po raz ostatni, by podzielić się miłosnymi łupami, walczymy o wyłączną czułość. Chcielibyśmy wiedzieć. Jean-Luc Lagarce, 1994

En scène
-
Siedzialam w domu i czekalam na deszcz
Jean-Luc Lagarce, Katarzyny Michalkiewicz28 oct. 2004